Network
Nanging, tamtu wonten pinten-pinten syarat supados donga kita dipunkabulaken. Wonten kalih syarat supados donga kita dipunkabulaken inggih punika sepindah, nglampahaken perintahipun Allah utawi dipunsebat takwa. Lan ingkang kaping kalih, kita kedah beriman dhateng Allah, kita kedah yakin menawi Allah lah ingkang ngatur sedaya gesang kita. sakepripun Firman Allah SWT.
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
“Lan menawa kawula-kawula-Ingsun (Allah) takon marang siro tentang Ingsun (Allah), mula (wangsulana), bahwasane Ingsung (Allah) yaiku cedhak. Ingsun (Allah) ngabulake panjaluk wong kang ndungo menawa dheweke njaluk marang Ingsun (Allah), mula pestine dheweke kabeh iku ngelakoni (kabeh perintah-Ingsun) lan pestine dheweke kabeh beriman marang Ingsun (Allah), supaya dheweke kabeh tansah ana jero kebagusan. (QS. al-Baqarah: 186)
Hadirin ma’asyiral muslimin rahimakumullah..
Sedaya wekdal ing sasi Ramadhan sae sanget kangge donga. Nanging, wonten tigang wekdal utami ing sasi Ramadhan supados donga kita dipunkabulaken Allah SWT.
Ibnu Katsir Rahimahullah nerangaken menawi masalah punika dipunsebataken ing sela-sela panyebatan hukum siyam. Punika nunjukaken terkait anjuran ngatah-ngatahaken do’a kala sasi punika sempurna, malah dipunperintah ngatah-ngatahaken do’a kasebat ing saben buko pasa. (Tafsir al-Qur’An al-‘Azhim, 2: 66).
Keterangan ingkang dipunaturaken dening Ibnu Katsir nunjukake menawi sasi Ramadhan inggih punika salah setunggal wekdal dipunkabulaken doa kita. Nanging do’a punika gampil dipunkabulaken bilih salah setunggaling tiyang gadhah keimanan ingkang leres.
Ibnu Taimiyah wicanten, terkabulipun do’a punika keranten leresipun i’tiqod, kesempurnaan ketaatan amargi ing akhir ayat dipunsebataken, ‘lan pestine dheweke kabeh beriman marang Ingsun (Allah), supaya dheweke kabeh tansah ana jero kebagusan.” (Majmu’ah al Fatawa, 14: 33-34).
BabRamadhan inggih punika sasi do’a dipunkiyataken malih kaliyan hadits saking Jabir bin ‘Abdillah Radhiyallahu ‘anhu, Rasulullah shallallahu ‘alaihi wa sallam bersabda,
